چهارشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۹ - ۰۲:۱۵
امر به معروف و نهی از منکر تنها در تذکرات افراد عادی خلاصه نمی شود/ ۱۱ فساد گسترده امویان

حوزه/مدیر مدرسه علمیه الزهراء(س) همدان با تشریح ۱۱ فساد گستره امویان، گفت: امر به معروف و نهی از منکر، نقش ارزنده ای در اجرای احکام و حدود الهی دارد و پشتوانه محکمی برای تثبیت ارزش ها و ریشه کنی مفاسد اجتماعی است.

طاهره افشین زاد در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از همدان، امر به معروف و نهی از منکر را در نهضت امام حسین علیه السلام را از ارکان اساسی قیام عاشورا برشمرد و گفت: امر به معروف و نهی از منکر، پیشینه ای به قدمت تاریخ حیات انسان دارد و نخستین انسان دعوت کننده به نیکی، حضرت آدم(ع) بود و پس از ایشان نیز پیام آوران وحی و پیروان آنان در انجام این وظیفه مهم تلاش کرده اند و می توان گفت همه حرکت های اصلاحی و دگرگونی های سازنده در جوامع بشری در پرتو امر به معروف و نهی از منکر آنان تحقق یافته است.

وی ادامه داد : اسلام نیز از پیروان خود می خواهد در برابر جامعه، خود را متعهد دانسته و همواره دیگران را به خوبی ها امر کرده و از بدی ها باز دارند و تاکیدهای مکرر قرآن کریم، در خصوص امر به معروف و نهی از منکر بیانگر اهمیتی است که اسلام برای سالم سازی محیط اجتماع و مبارزه با عوامل فساد و گناه قائل شده است، آنجا که خداوند در آیه ۱۱۰ سوره آل عمران می فرماید" : کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ..."

مدیر مدرسه علمیه الزهراء(س) همدان، قیام امام حسین(ع) را  اجرای این دو فریضه الهی برشمرد و افزود: قرآن کریم اولین وظیفه همه انبیاء را امر به معروف و نهی از منکر می دانسته و هیچ عملی را با دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر، برابر نمی داند، چنانکه امام باقر(ع) پنج اثر ارزنده این دو واجب الهی را چنین بر می شمارد: انجام واجبات ، عدالت اجتماعی، سازندگی، استواری نظام و امنیت جامعه.

 افشین زاد ادامه داد: جامعه ای که از معیارهای اصیل دین و ملاک های ارزشی فاصله بگیرد، «فساد» در پیکره آن ریشه می دواند و روابط انسانی و ارتباطات اجتماعی و آنچه میان حاکمیت و ملت پیش می آید، دچار انحراف می گردد و گسترش بی بند و باری و رواج ظلم و حیف و میل بیت المال مسلمین و تعرض نسبت به زندگی و مال و جان مسلمانان و نبودن امنیت و عدالت، گوشه ای از این «فساد اجتماعی» است.

وی، موارد اصلاحاتی که امام حسین (ع) در پی آن بودند را چنین برشمرد:

۱ـ احیای دین: امامان شیعه، رسالت احیاگری دین را داشته اند و هر یک از مظاهر اسلام را که از یاد می رفته یا تحریف می شده است، در چهره راستین و بی تحریفش می نمایانده اند و حتی امام زمان (ع) عاشورای حسینی، برنامه ای احیاگرانه نسبت به دین و جلوه های گوناگون آن بود، تا در سایه بذل خون و نثار جان، دین بر پا شود و سیره پیامبر اسلام (ص) سرمشق عملی مسلمانان گردد و عزت دین خدا به جامعه بازگردد.

۲ ـ براندازی حاکمیت طاغوت: در تمام عرصه ها و مبارزه پیگیر و عمیق با حکومت های طاغوتی، نهی از منکر و نفی طاغوت از پیامهای اصلی اصلاحگرانه نهضت عاشورا بود و اساس این نهضت را تشکیل می داد، مبارزه ای که با بیعت نکردن با طاغوت شروع شد و با نهضت و انقلاب خونین و شهادت برای واژگونی کاخ استبداد طاغوت و برقراری عدل الهی پایان یافت.

۳ ـ مبارزه با اندیشه های انحرافی: جامعه اسلامی در سالی که قیام کربلا در آن رخ داد، نسبت به آخرین سال حیات پیامبر(ص) تغییرات فراوانی یافته بود و درست است که سیر پیدایش انحراف تدریجی بود، اما پایه های آن در دید بسیاری از محققین از همان سالهای اولیه بعد از رحلت پیامبر(ص) به وجود آمده بود و سه مفهوم «اطاعت از ائمه، لزوم جماعت، حرمت نقض بیعت» از رایج ترین اصطلاحات سیاسی بود که خلفا به کار می بردند.

مدیر مدرسه علمیه الزهراء(س) همدان افزود: انحرافات مزبور در زمینه هایی بود که اهل سیاست می توانستند به راحتی از آنها در تحمیق مردم و نیز توجیه استبداد و زورگویی خود استفاده کنند و بنی امیه در پیدایش و گسترش این انحرافات، نقشی عظیم داشتند و بویژه روی کار آمدن یزید نشان داد که بنی امیه هیچ اصالتی برای اسلام قائل نبودند و از آن تنها به عنوان وسیله و پوششی برای توجیه و پذیرش حاکمیت خود سود می جستند و در دیدگاه امام حسین(ع)، بنی امیه ستمگرانی بودند، که «طاعت شیطان را پذیرفته، طاعت خداوند را ترک گفته، فساد را ظاهر ساخته، حدود الهی را تعطیل و به بیت المال تجاوز کرده اند.

وی در ادامه فساد گسترده امویان را چنین برشمرد:

۱ ـ اسلام زدایی و تحریف معارف دین و بدعت گذاری؛

۲ ـ ترویج فرهنگ جبر و سکوت و تسلیم؛

۳ ـ غارت بیت المال و صرف آن در راه منافع و امیال شخصی؛

۴ ـ فساد اخلاق و ترویج شراب و شهوت و قمار؛

۵ ـ احیاء تعصب های قومی و ارزش های دوران جاهلی؛

۶ ـ به کار گماردن عناصر نالایق و فاسد، تنها به دلیل اموی بودن؛

۷ ـ حیله گری و تزویر و تبلیغات دروغین؛

۸ ـ کینه و عداوت با آل علی؛

۹ ـ محروم کردن شیعیان از مناصب سیاسی و حقوق اجتماعی و اقتصادی؛

۱۰ ـ کشتارهای دسته جمعی مسلمانان و سرکوب آنان؛

۱۱ ـ دستگیری، حبس و کشتن چهره های درخشان و انقلابی و آگاه مسلمان به جرم هواداری از اهل بیت؛

 افشین زاد در پایان ضمن دعوت همگان به اقامه این دو فریضه الهی در محیط کار و زندگی، بصورت دوستانه و دلسوزانه، تاکید کرد: امر به معروف و نهی از منکر، نقش ارزنده ای در اجرای احکام و حدود الهی دارد و پشتوانه محکمی برای تثبیت ارزش ها و ریشه کنی مفاسد اجتماعی است و تنها در تذکرات افراد عادی نسبت به بعضی گناهان جزئی خلاصه نمی شود، بلکه قیام بر ضد حکومت ستمگر و تلاش برای اصلاح ساختار سیاسی جامعه و تشکیل حکومتی بر اساس حق و قرآن نیز از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر است و هرگاه در جامعه ای این فریضه مهم اجرا نشود و افراد در قبال پیاده شدن این امر خطیر احساس مسئولیت نکنند، مرگ آن جامعه حتمی خواهد بود.

انتهای پیام

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • منتشرشده: ۱
  • در صف بررسی: ۰
  • غیرقابل‌انتشار: ۰
  • ابوالقاسم رافع IR ۱۵:۱۸ - ۱۳۹۹/۰۶/۲۵
    به اهدای سلام و احترام.از مطالب فوق استفاده کردم و از بیان کننده و منتشر کننده آن تشکر می کنم